13 mei - Malang

Om half drie 's nachts opgestaan. Heerlijk geslapen na twee belabberde nachten. Koude douche, ontbijt in een doosje opgehaald bij de receptie van het hotel en aan de wandel. Naar het station om de kereta api (trein) van kwart over vijf te pakken naar Malang. Was er sneller dan verwacht. Gelukkig, nog even tijd om mijn handdoek te voorschijn te halen en een half uurtje uit te zweten. Met gebeden die om de beurt uit de verschillende moskeeën galmen. Acht uurtjes kereta api voor de boeg.

Dat beviel prima, acht uurtjes met de trein. En nog precies op de aangegeven tijd in Malang. (alsof me dat iets uit zou maken, maar toch) Tijdens de rit aan de praat geraakt met een man die af en toe ook bij een station uitstapte om te roken. Hij blijft met zijn vrouw twee dagen in Malang om daarna door te reizen naar huis. Waar? Yogyakarta (Yogya, zoals iedereen het noemt), in een dorpje op mount Merapi! Elf km van Yogya en zeven km tot de top. Toen ik aangaf dat ik wellicht daarheen wil gaan, gaf hij mij zijn telefoonnummer. Hij wilde dan wel mee de klim naar de top van mount Merapi maken, met uitzicht op de krater van de vulkaan. Altijd handig. In Malang aangekomen vroeg hij of ik al een hotel had waar ik zou verblijven. Had er een gevonden in de Lonely Planet, schuin tegenover het station. Prima, mocht er iets zijn kon ik hem altijd bellen.

Malang. Stadje midden in de bergen. Qua temperatuur heerlijk fris. Regen kwam met bakken uit de lucht. Dat was wel erg lekker. Even gewacht tot de ergste buien over waren. Al was dat zinloos omdat ik door twee stromende rivieren moest, ofwel de straat schuin oversteken naar hotel Emma. Was niet moeilijk te vinden na de uitleg van de taxiparkeerhulpman die het tot op de stoeptegel nauwkeurig had uitgelegd toen ik het hem vroeg. Keurig hotelletje, behulpzame mensen (ik moest persé de kamer bekijken of alles perfect in orde is voordat ik zou betalen) en een kokend hete douche.

Straks even eten en op tijd naar bed. Lange dag als je om vijf uur 's morgens de trein moet nemen. Morgen het stadje eens verkennen. Mijn eerste indruk vanuit de trein en bij aankomst was dat het een soort industriestadje is. Wellicht perfect om mijn fototoestel eens flink aan het werk zetten!