21-5 tussendoortje - 'ergernissen in Yogya' - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Michiel - WaarBenJij.nu 21-5 tussendoortje - 'ergernissen in Yogya' - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Michiel - WaarBenJij.nu

21-5 tussendoortje - 'ergernissen in Yogya'

Door: Michiel

Blijf op de hoogte en volg Michiel

21 Mei 2014 | Indonesië, Jogjakarta

21-5-2014

Terug naar Yogyakarta om daar nog even een wat duurder hotel voor één nacht te pakken. Soort van eigen huisje met veranda in een binnentuin. Even rustig aan en dan de volgende dag de trein richting Jakarta. Voor Jakarta nog even een zijsprong naar het zuiden maken om nog een paar dagen aan de kust te zitten in Cimaja. Al met al verwacht ik met deze reis zo'n 11 à 12 uren zoet mee te zijn. Ben ik in ieder geval al in de buurt van Jakarta.

Vanmorgen mijn tas ingepakt. Het wilde niet echt lukken om alles er in te krijgen, terwijl er op een paar eetstokjes en twee batik doeken (klein dun pakketje) er toch echt niets bij is gekomen. En mijn kleren zijn na de laatste laundry service, vijf dagen geleden, voor mijn gevoel alleen maar kleiner geworden. Wat heb ik te veel bij? Wat heb ik tot nu toe wel mee gesjouwd maar nog niet gebruikt:
- één t-shirt die ik dacht aan te doen tijdens trekking naar Mount Merapi
- twee kleine notitieboekjes
- EHBO pakketje; gelukkig maar...
- extra pen
- reiswekkertjer
- kabelslotje
- dunne fleece jas; gebruik ik wel om twee camera objectieven in te rollen om deze veilig te vervoeren in mijn tas.
- waterdichte zak voor camera en objectieven; wil ik niet missen als ik die wel nodig moet hebben. Mijn schoudertas, pukkel, voor dagelijks gebruik (voor camera, telefoon etc) is met een tropisch buitje circa 5 minuten waterdicht...
- creditcard

Andere vraag. Zijn er zware of grote dingen die ik eigenlijk niet nodig heb gehad? Camera en drie objectieven? Ik loop nog liever naakt rond dan zonder camera. Hieromtrent kom ik eigenlijk juist dingen tekort. Zoals een statief, polarisatie- en verloop filters, ontspankabeltje, battery grip met extra ontspanknop om goed verticaal te fotograferen en camera beter vast te houden met mijn grote handen en mijn groothoeklens. Al is die wel erg kwetsbaar omdat daar geen voorzetlens op kan. Camera is gereedschap dat met mij het nodige gooi- en smijtwerk te verduren krijgt. Dat had die lens waarschijnlijk niet overleefd. Tijdens de trekking naar Mount Merapi was ik bijvoorbeeld de enige die onderweg foto's maakte. De rest had camera als kroonjuweel in de tas. Je moet er wel iets voor over hebben om skön plaatjes te maken... En af en toe een sprintje willen trekken bergopwaarts om de rest weer bij te blijven. Ik ben bewust achteraan gaan lopen en heb gezegd dat ze niet op mij hoeven te wachten, ik haal jullie wel weer in. Hebben ze ook geen last gehad van me. Wat ben ik toch sociaal.
Daarnaast wellicht zelfs nog een tweede camera. Heb wel wat plaatjes 'gemist' omdat ik net de verkeerde lens erop had zitten. Zou een allround zoomlens dan beter zijn geweest? Zeker niet, had mijn lichtsterke lenzen (35mm 1.8 en 85mm 1.4) niet willen missen! Misschien meer oefenen om sneller lenzen te wisselen? Dat ook niet, ik gebruik normaliter juist twee dezelfde camera's zodat ik geen lenzen hoef te wisselen. Dat is beter voor het behoud en enigszins schoon blijven van camera én lenzen.

Ik heb hier in Yogyakarta overigens gekeken voor de 35mm 1.4 lens. In één winkel dacht ik hem gevonden te hebben. Maar ze bleken alleen de doos in de vitrine te hebben staan. De lens zelf hadden ze niet en konden ze ook niet leveren. Ik had bijna de neiging om de doos te kopen voor een euro en deze voor hun neus in stukken te scheuren. Maar ik heb me toch in weten te houden. In Jakarta nog maar eens kijken. Al vraag ik me af of het in prijs scheelt in vergelijking met Nederland of België. Iedereen roept hier ,,Nikon? Expensive''.

Morgen om kwart over zeven in de ochtend met de trein naar Jakarta om vervolgens te gaan 'bussen' (terug) naar Bogor omdat de trein daar niet stopt vanuit Yogyakarta. Vanuit Bogor weer een andere bus naar Pelanbuhan Ratu en weer een andere bus voor een kort ritje naar Cimaja. Even een paar dagen aan de kust doorbrengen om daarna Jakarta in te duiken. Al met al verwacht ik morgen zo'n dertien uur onderweg te zijn, exclusief wachttijd bij het overstappen onderweg. Vanavond een nachtje genieten van mijn dure hotelkamer, met bad. (met uitzicht op kitscherige rotspartij met planten, vijvertje en vissen, beetje decadent) Ik was er vanmiddag wel even aan toe om in mijn eigen vuil te gaan liggen (uhm, mezelf eens grondig schoon te maken) na vier dagen niet douchen, behoudens dagelijks een handje water over jezelf heen te gooien.

Nu de airco aan en aan het werk, mijn tas eens geheel leegmaken en opnieuw indelen. Wellicht zie ik nog dingen over het hoofd die wél weg kunnen. Een vormloos hemd gekocht op Bali omdat al mijn kleren in de was zaten, weg ermee. Nog een a4 notitieboekje. Mijn verhalen ben ik grotendeels op de telefoon aan het typen in plaats van op te schrijven, weg ermee. Met éen notitieboek red ik het de komende tijd nog wel. Theezakjes die ik onderweg dacht te gebruiken, te veel pakjes papieren zakdoekjes, stapeltje test-foto-afdrukken, papieren zoals prints van google maps van plaatsen waar ik al geweest ben en hotelbevestigingen, flesje oordruppels die niet nodig bleek te zijn, irritant en onhandelbaar digitaal reiswekkertje, allemaal weg ermee. Alle beetjes helpen.

Na alles weer herschikt en ingepakt te hebben, waarbij het allemaal opeens prima past, kom ik tot de conclusie dat veel gewicht en ruimtevulling wordt veroorzaakt door mijn bergschoenen en twee cargobroeken. Deze ga ik zeker niet weg doen en onderweg ook niet aan doen. Een linnen broek en blote voeten in katoenen instappers reist veel comfortabeler tijdens een lange trein- of busreis. Vooral omdat je jezelf nogal eens moet 'opvouwen' in een land waar de openbare transportmiddelen niet ontworpen zijn voor grote mensen.

Nu gaan slapen, morgen vroeg op. Als dat lukt... Bed ligt voor geen meter en de airco heeft alleen maar standje diepvries. Airco uit en raam open. Na een uur wordt ik van alle kanten lek gestoken en zoemt het continue rondom mijn oren. Raam maar weer dicht. Bed begint pijn aan mijn rug te doen. Omdraaien. Dat is ook niets. Na veel gedraai en ergernis uiteindelijk een uurtje of vier geslapen tot de wekker ging. Lekker begin van een pittige reis. Duur hotel? Ik kan beter ergens buiten gaan liggen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Michiel

Actief sinds 29 April 2014
Verslag gelezen: 184
Totaal aantal bezoekers 5097

Voorgaande reizen:

03 Mei 2014 - 31 Mei 2014

Indonesia 2014

Landen bezocht: